Bonne annee, bonne annee....
Bonne annee, bonne annee....
Het is 2017 en dat laten de Kameroenezen weten ook. Overal schalt uit de luidsprekers het bonne annee ons tegemoet. Kinderen, volwassenen, ouderen, iedereen lijkt vandaag in opperbeste stemming. Hoe armoedig de hutjes dan ook, dat stopt de mensen niet om iedereen een heel gelukkig nieuwjaar te wensen. En wij groeten enthousiast al fietsend terug. Zwaaien, lachen en groeten. Mooie dag.
De eerste week op weg door Kameroen. Natuurlijk bloedje heet bij aankomst. Wij wilden warmte en dat hebben we gekregen. De eerste fietsdag leek het ons een goed idee om rond de flanken van Mount Kameroen te fietsen. Ding is 'maar' 4000 meter hoog dus hoe moeilijk kan het zijn. Moeilijk dus. Nog niet eens 100 meter boven zeeniveau en we leken al twee over de kook gebrachte fluitketels. Man, man, man, wat is het heet. En ik maar tegen iedereen zeggen dat ik niet tegen de kou kan en van hitte hou. De eerste dagen dus niet maar gelukkig acclimatiseert mijn lichaam en vind ik een fietsritme. Lisette heeft het wat zwaarder. Of het nou de hitte is geweest of het eten (gefrituurde koeienhuid, gebakken eieren met spaghetti, enz) ze heeft het bijzonder zwaar. Kwestie van willen kotsen maar niet kunnen kotsen. Gevoel in de benen is er niet. Of toch wel en is juist dat het probleem. We moeten ons stevig aanpassen aan haar lichamelijke omstandigheden. En dat doen we dan ook. Zo zijn we de hele wereld rond gefietst dus moet Kameroen ook lukken. Het land is schitterend. Eigenlijk zijn er helemaal niet zoveel hoogtepunten en de belangrijkste hebben we in de eerste week al afgetikt. Een prachtige waterval in de jungle. Wel erg indrukwekkend.
Het niet hebben van enorme hoogtepunten vinden wij helemaal prima. Want dat geeft ons de rust om op te gaan in het landschap en de mensen. En dat zijn meer dan voldoende hoogtepunten. Elke weg is een avontuur op zich. Volgens ons loopt er een geasfalteerde hoofdweg en als je het in je hoofd haalt om daarvan af te wijken beland je op de piste. En de kenners weten dan hoe laat het is. Een piste kan een redelijke stoffige weg van zand en stenen zijn. Maar veel vaker is de weg weggespoeld door het regenseizoen en beland je op een weg vol gleuven en kuilen zo groot dat je je nichtje van zeven er zo in kwijt kunt raken. Snelheidsrecords worden dan ook niet gehaald. Vooruit komen is al een overwinning op zich.
Onze fietsjes voelen zich hier bijzonder goed thuis. Wat een gave bikes. Soms heb je in je leven dat technisch alles klopt en dat gevoel heb ik enorm bij deze krachtpatsers. Lekker dikke banden die met weinig lucht moeiteloos over keien denderen. Zal daar nog wel eens een apart stukje over schrijven. Voor nu, heb je het geld? Vergeet dat bloemetje voor je vrouw. Koop een Santos Travelmaster 3+ voor haar. Hele mooie ervaring.
Iedere reiziger hemelt altijd de lokale bevolking op. Niet zo gek wanneer je komt uit een hectische (werk)omgeving waar je altijd tijd te kort komt voor je naasten. Eenmaal op de fiets heb je alle tijd en dan blijken de mensen om je heen nog heel geschikt te zijn ook. Je zou eigenlijk je familie mee naar Afrika moeten nemen om meer tijd voor elkaar te hebben. Oppassen wat ik schrijf want ik weet zeker dat een paar familieleden gaan inschrijven voor de volgende tocht.
Wat ons aan de mensen in Kameroen opvalt is de normale manier van omgang. Dat klinkt wat gek maar als fietsavonturier heb je vaak te maken met macho 18 jarige mannelijke hormonen lastposten die alles van je willen maar er vooral beter van willen worden. Of zit je ergens in de bush en word je gezien als een alien waar iedereen helemaal gek van word. Ok, zo extreem is het ook weer niet maar een goede lezer begrijpt wel wat we bedoelen. In Kameroen lijkende verhoudingen tussen ons en de lokale bevolking vanaf dag 1 op hetzelfde niveau te liggen. We hebben leuke gesprekken. We lachen, schudden handen en gaan goed met elkaar om. We voelen ons hier wel thuis. En dat is een lekker gevoel. En best wel speciaal als je nagaat dat wij hier rondkarren met een uitrusting waar een gemiddelde dorpsbewoner zijn hele dorp mee op kan kopen en dan nog geld over houdt voor een mooie vakantie naar Europa.
Tja, de tegenstellingen zijn enorm. Laten we dan maar vooral in 2017 de tegenstellingen tussen mensen wegnemen. Twee blanken in donker Afrika die hartelijk worden ontvangen. Een mooi, kleurrijk maar vooral liefdevol 2017.
