Bikepacking Rijndal, Duits bier, wijn en worst

De Duitse Eifel ligt lekker dichtbij huis. Drie uurtjes rijden met de auto voor ons. En dan fietsen uitladen, bepakking vastsjorren en de bewoonde wereld achter ons laten om te eindigen in een woud vol stilte en natuur.

Elke keer zijn we verrast hoe stil het is als je van de begaande paden afwijkt. De Duitse Eifel kent voldoende toeristische plekken maar zodra je het fietspad langs de Moezel maar mijdt dan kom je terecht in een ogenschijnlijk onontgonnen terrein. En dat terwijl de Duitsers minutieus alle paden in kaart hebben gebracht. Op onze navigatie zien we honderden tracks door het bos lopen die erom vragen om per fiets verkend te worden. Ok, het ene spoor is wat beter dan de ander. En soms is het strompelend omhoog klauteren wat weinig meer met fietsen te maken heeft. Maar al met al zijn we wederom verrast hoe goed je hier rond kan trekken.

We doen iets tegen natuurlijks. Op Bikepacking.com hebben we een bikpacking route gevonden. De Rheintal, Wine, Rhine and Romans. We hebben niets tegen routes maar we blijken keer op keer te eigenwijs te zijn om ze te volgen. Ja, daar zit zeker een licht verzet in. Routes volg je niet, routes maak je. Je eigen weg vinden. Op avontuur gaan. Zelf ontdekken. Noem het maar op en het geldt wel. Om een lang verhaal kort te maken: te eigenwijs dus.
Maar als startpunt werkt het niet verkeerd. Dus trappen we af met de Rheintal, Wine, Rhine and Romans bikepacking route. Vooral rond de Hohe Acht is het volgen van de route niet verkeerd. Lekker veel klimmen naar rond de 700 meter. Mooi uitzicht. Lekker koel en daarna weer loeihard afdalen. Want dat is de Eifel wel, het gaat veel op en neer.

In het zuiden rond Koblenz haken we af. Teveel asfalt, teveel bebouwing. Lijkt bijna een normale fietsvakantie:). We verzinnen onze eigen track en dat gaat prima.
Langs steile wijngaarden en uitgestrekte appel, peren, pruimenboomgaarden trekken we langs de flanken van de Moezel noordwaarts. Diep in het dal het geroezemoes van het verkeer, de hitte, het is vandaag 35 graden Celsius. Bovenin de heuvels koel en rust. Kortom: je kan beiden kiezen.
Relaxed cruisen langs de rivier met een terrasje en een ijsje. Of diep zwetend de heuvels in met een lauwe bidon water, homp brood en Duitse worst.

Op onze fietsjes nemen we 13,5 kilo mee. Dat is inclusief de tassen, exclusief de fiets. De achterassen zitten half vol, of half leeg. Het is hoe je het bekijkt. We kiezen nog steeds voor twee achterassen. Nadeel van de achtertassen is dat de hele combinatie wat breed is wat gevolgen kan hebben voor het passeren van smalle tracks (tussen twee dicht op elkaar staande bomen rijden kan een issue zijn). Maar het voordeel is dat je zo voldoende ruimte over hebt voor water en eten. Nu is dat in de Eifel niet zo'n probleem maar door Afrika fietsend is een beetje ruimte voor water en eten geen overbodige luxe.
Voorop ons tentje in een handlebar bag.
Zolang je jezelf maar in de hand houdt en je tassen niet vol stopt met overbodigheden is dit een prima flexibele uitrusting.