Jaarwisseling

Het einde van het jaar is het moment voor terugblikken en overpeinzen. Het afgelopen jaar mocht er zijn. Er gingen flink wat kilometers onder de wielen door. Net geen tienduizend. Trapper probeert geen cijferfetisjist te zijn, maar de woorden ’net geen’ doen toch een beetje zeer.

Ronde getallen voelen fijner. Zo staat er ook nog steeds 2:05 op de klok voor de Ventoux. Dat moet ook eens een keer weg. Heeft hij meteen iets voor het rijtje goede voornemens. Trapper wil nog een keer 1:59:59 bijschrijven in zijn boekje. Zonder voetje aan de grond wel te verstaan, ook niet bij Chalet Reynard. En ook geen rond getal, maar wel een beeldschone tijd.

De mooiste ritten van 2016? Met de Travelmaster van Praag terug naar NL, een paar keer als eerste boven met de boys in de Eifel, het rondje Nederland dat liet zien wat een fantastisch fietsland Nederland eigenlijk is, beulen tegen de wind in op het dijkje en dan niet terugschakelen… Er was zoveel moois.

De Race Lite en Travelmaster hebben hun kilometers wel gemaakt. Alleen de mountainbike is wat tekort gekomen. Op de een of andere manier komt het daar niet zo van. En weer een pechloos jaar. Bijna tienduizend kilometer fietsen zonder malheur. Niks-komma-nul. Zelfs geen lekke band.

Natuurlijk sleept Trapper op elke rit een setje gereedschap mee, maar dat is meer voor het gevoel. Beter ermee verlegen, dan erom verlegen. Maar hij heeft het werkelijk nog nooit nodig gehad. ’Santos: built for life!’ heet dat.

Trapper reed de afgelopen vijf jaar circa 50.000 km bijeen op zijn drie Rohloff-en-riem-fietsen. Nooit ging er iets stuk. Nooit een reis hoeven onderbreken. Nooit onderweg naar een fietsenmaker hoeven zoeken. Een enkele keer glijden zijn ogen bij het passeren van een etalage nog wel eens over zo’n blinkend racemonster, weer een paar gram lichter en in de laatste modekleuren, maar hij laat zich niet verleiden. Geen derailleur en dat soort onzin meer voor Trapper. De Race Lite heeft zich berg-op meer dan bewezen.

Ja, als Santos met een nog net wat linker ontwerp komt, wie weet kan Trapper zich dan niet beheersen. Misschien heeft Rohloff voor dit jaar wel een 18 naaf in het vat zitten; ze moeten toch een keer met een antwoord op de Pinion komen. Als dat gebeurt, gaat Trapper wel om vermoedelijk. Zo fanatiek is hij ook wel weer. Maar dan wel netjes in de achternaaf natuurlijk, niet zo’n klont onder aan je trapas, dat vindt Trapper niet mooi. Het oog wil per slot ook wat.

Buiten potdichte mist. Dat wordt niks met fietsen vandaag. Dan maar een uurtje hometrainer. Na drie kerstdiners mag er best weer wat bewogen worden. Bouwen aan een nieuw seizoen. De laatste twee maanden van het jaar heeft Trapper nog wel wat gefietst, maar niet met veel overtuiging. November en december zijn eigenlijk voor het fietsen toch een soort nadagen, het uitrijden van het jaar.

Vanaf 1 januari heeft hij weer het gevoel dat hij weet waarvoor hij het doet. Natuurlijk, de pret, maar ook weer in conditie komen. Voor die mooie ritten straks. En elke dag ietsje langer licht. Het gaat weer kriebelen.

Trapper wenst alle lezers een goed fietsjaar.

Trapper