Gravelmaster – HELE.VETTE.BAK.
Een Vulcan Gravelmaster met skinwalls. Zeg nou zelf: dat is toch gewoon een coole combi? Een paar weken geleden kwam hij uit de montage rollen. Sindsdien staat hij uitnodigend in onze showroom te shinen. Gravelmaster, Vulcan, 50mm G-one skinwall banden en een Vecnum verende stuurpen. Potverdomme. Wát een fiets!
Tom (Adviseur bij Santos Bikes)
Santos Gravelmaster
Als liefhebber van zowel weg als gravel, wilde ik deze fiets heel graag testen. En opeens is daar hét moment: een weekend weg met vrienden in de Voerstreek. Gravel galore! De plek om eens goed door het stof te gaan.
Het is vrijdag en ik zet de fiets neer op de binnenplaats van ons vakantieverblijf. We zijn unaniem van mening: vétte fiets! Tijdens de middagslaap van mijn dochter trek ik snel mijn fietskleding aan. Ik slinger mijn camera op mijn rug en spring op de fiets. Samen met mijn zwager met zijn MTB. De route is gevarieerd: asfalt, gravel en een deel MTB singletracks. De fiets doet zijn werk uitstekend, ook al blijkt dat de echt technische MTB paden niet helemaal het terrein zijn voor de Gravelmaster. Maar daar hebben we bij Santos dan ook de 4.29 of de SUB voor.
Op de terugweg wordt het meer gravel. Ik trek er eens goed aan en zie de snelheid oplopen. Met z’n 50 mm banden vliegt de fiets stabiel over het gravel en geeft geen kik op de soms net wat te grote stenen met zand ernaast. Dit is zijn terrein! Bij terugkomst snel een upload van de rit met wat foto’s. De reacties druppelen meteen binnen: “Mooie fiets!”
“Een mede-gravelaar complimenteert me met mijn toffe singlespeed…
Op zondag besluit ik een echte gravelroute uit te zetten. Komoot (sorry #spon) stelt wederom niet teleur en binnen no-time heb ik een geschikte rit. Ik slinger mijn trouwe camera op mijn rug en vertrek. Halverwege bedenk ik mij ineens dat er ook nog een Vecnum verende stuurpen op mijn Gravelmaster zit. Dat ik me dat nu pas realiseer vind ik heel positief. Hij beïnvloedt mijn rijgedrag dus niet. Tegelijkertijd biedt hij het comfort dat ik nodig heb: niets maar dan ook niets doet pijn na al dat stuiteren over de stenen. Kortom; de combi Santos & Vecnum werkt net zo goed als zeg.. Simon & Garfunkel!
Tegen het einde van de rit haakt er een mede-gravelaar aan. Hij complimenteert mij met mijn toffe “singlespeed” fiets. In alle vluchtigheid probeer ik nog wat Rohloff&Riem uitleg te geven, maar zie aan zijn blik dat het kwartje niet valt. Ik laat het er maar bij en realiseer me dat het inderdaad wel een unieke fiets is in gravelland.
‘s Middags ga ik eens lekker zitten met een Belgisch speciaalbiertje. Ik kijk nog eens naar de fiets op de binnenplaats en denk aan het releasemoment vorig jaar. Kritische noten, lovende noten; ze kwamen allemaal voorbij. Toegegeven: de fiets is anders dan 95% van de gravelfietsen. Geen lichtgewicht race zenuwpees, maar een oersterke partner waarmee je het echte avontuur aan kunt gaan. Het hele jaar door. En waarmee je toevallig ook nog eens heel hard kan fietsen.
Bij thuiskomst app ik Robbert Rutgrink of hij de fiets schoon of vies terug wil. "Vies,” antwoordt hij, “dan krijgt hij een mooi plekje in de showroom". De Santos manier, daar kun je toch alleen maar van houden?
Na dit weekend en alle reacties is voor mij wel weer één ding zeker, de Gravelmaster is gewoon een.HELE.VETTE.BAK.
