Hoe een stukje fietsen een rondje om Europa werd

“En nou trappen.” Met die woorden en een flinke duw in de rug leerde ik fietsen zonder zijwieltjes. Sinds dat moment heb ik aardig wat gefietst maar in mijn hoofd was ik mij altijd aan het voorbereiden tot ik op een gemotoriseerde tweewieler mocht gaan rijden. Met name het merk Harley Davidson fascineerde mij al van jongs af aan.

Mijn BMX crossfiets werd door een collega van mijn vader op de technische school zelfs voorzien van een verlengde voorvork. Toen ik zestien werd kwam er een Honda MB schakelbrommer en twee jaar later een echte motor. De fiets was intussen alleen nog een hulpmiddel om naar het station of de kroeg te komen.

Toen ik aan de slag ging als verkoper bij een fietsenwinkel pakte ik het mountainbiken op maar daarna was het toch weer met name de motor.

Tot ik in september 2021 op Instagram een filmpje zag van Sander Schimmelpenninck die met zijn goede vriend Steven Borghouts naar Lapland aan het fietsen was. Sander op een Santos en Steven op een Giant. Dit filmpje stuurde ik door naar mijn enige vriend die regelmatig fietste met de vraag: wanneer gaan wij zoiets doen? Tien minuten later was besloten dat we eind mei 2022 naar Berlijn zouden fietsen.

In een week fietsten we 870 kilometer over asfalt en gravel en ik vond het geweldig. Zowel mentaal als fysiek een mooi avontuur, een avontuur dat naar meer smaakte. Om te beoordelen of ik het echt zo leuk vond, ging ik daarna, alleen, nog de bergen van Oostenrijk, Slovenië en Italië in en later nog een week met tent langs de kust van Noord-Frankrijk.

Reisverslag Berlijn
Reisverslag Oostenrijk
Reisverslag Frankrijk

Na terugkomst uit Frankrijk hakte ik de knoop door en plande in Komoot grof een rondje Europa van ruim 20.000 kilometer en bedacht hier een jaar voor uit te trekken. Sinds er is vastgesteld dat ik zowel ADD als ADHD heb, snap ik ook beter hoe het mij lukt dit soort ideeën binnen enkele minuten uit te denken. De uitvoering is een tweede.

Er zijn al tal van plannen geweest die het nooit hebben gehaald, maar nu waren alle omstandigheden goed. Ik had het juiste vervoer gevonden, ik had geld, een huis om te verhuren en tijd. Ik werkte op dat moment al ruim een jaar als freelancer bij de ABN AMRO en het werd weer tijd voor wat anders.

“Zoals Forrest Gump in de gelijknamige film Amerika heen en weer rende omdat hij zin had om te rennen, zo heb ik gewoon zin om te fietsen

Dat ik ooit een reis als deze zou gaan maken stond voor mij wel al lang vast. Mijn ouders zijn de oceaan overgezeild voor mijn broer en ik geboren werden. En verschillende boeken, films en verhalen over grote reizen waren jarenlang een bron van inspiratie voor mij.

In de zoektocht naar een goede fiets kwam ik al snel bij Santos uit. Het moest namelijk een gravelbike worden met genoeg bagageopties en een riemaandrijving. Na proefritten bij Sector2bikes op de Gravelmaster en de Cross Lite over het mountainbikeparcours van de Heuvelrug was de keuze snel gemaakt. De Cross Lite paste perfect bij mijn manier van fietsen.

Het samenstellen kostte de nodige uurtjes maar dat was het allemaal meer dan waard toen ik het eindresultaat kon aanschouwen. Het voordeel van een fietsenwinkel op 100 kilometer van je huis is dat je na aflevering de fiets direct goed kunt testen. Toen en nu nog steeds verbazen de souplesse maar vooral ook de snelheid en stabiliteit van de Cross Lite mij.

En dan is het 1 juni 2023. Mijn huis is opgeruimd en schoongemaakt voor de huurders die het voor 15 maanden hun thuis mogen noemen. Ik trek de deur achter mij dicht en start mijn reis via Amsterdam en Utrecht richting Veenendaal. De eerste nachten slaap ik bij vrienden en familie. Daarna volgt de eerste nacht kamperen in Duitsland.

Het droge weer en de goede campings maken dat ik pas na 40 dagen in Helsinki voor het eerst in een hotel overnacht. In die 40 dagen is er mentaal al veel veranderd, maar zoals met veel verandering gaat die geleidelijk en valt daarom minder op.

In de eerste weken was het nog moeilijk voor te stellen dat ik daadwerkelijk aan deze reis was begonnen. Na de eerste maand komt dat besef langzaam en daarna wordt het langzaam aan het nieuwe normaal. Een ritme van slapen, eten en vooral veel fietsen.

Een ieder pakt zo’n reis of welke fietstocht dan ook op zijn eigen manier aan. Voor mij, en zo noem ik het ook, is het een stukje fietsen. Zoals Forrest Gump in de gelijknamige film Amerika heen en weer rende omdat hij zin had om te rennen, zo heb ik gewoon zin om te fietsen.

En nu ik bijna drie maanden onderweg ben en al ruim 6700 kilometer heb gefietst en in Bulgarije in het 17de land ben aangekomen, vind ik het nog steeds heerlijk om bijna dagelijks een stukje te fietsen. Toen ik tijdens het doorkruisen van Polen veel tegenwind en regen te verduren kreeg, heb ik veel gevloekt en vervloekt en overwogen om naar huis te fietsen of een vliegtuig te pakken. Maar telkens komt daarna weer het besef hoe geweldig dit is en wat een voorrecht om dit te kunnen doen.

Gelukkig zijn er nog genoeg landen om te bezoeken, mensen te ontmoeten, natuur te ontdekken en vooral kilometers om te fietsen de komende maanden. Voorlopig ben ik nog wel even onderweg.

Weten waar Rik nu is of met hem in contact komen? Meer informatie vind je hier:

Reisverslagen van Rik
Rik op Instagram
Rik op Strava
Rik op Komoot