Ieder zijn eigen avontuur
Na 100 dagen op zijn Cross Lite komt Santos Rijder Rik aan in Istanbul. Zijn avontuur is er vooral een van “lekker een stukje fietsen”. De beleving staat centraal: genieten van de vrijheid, even stilstaan op mooie plekken en onderweg ook tijd doorbrengen met familie en vrienden. Dat niet iedereen dezelfde focus heeft, merkt hij als hij met andere rijders in gesprek komt.
Rik van der Woerdt
Santos Cross Lite
Op dag 96 kom ik na ongeveer 7000 kilometer fietsen aan bij het Hush Hostel in Istanbul, een plek waar veel fietsers verblijven. Onderweg ben ik meerdere fietsers tegengekomen die Istanbul als eindbestemming of tussenstop op hun route hebben. Sommigen volgen de Sultan's Trail of een afgeleide ervan en anderen volgen hun eigen route.
Na het inchecken en een douche voeg ik mij in de tuin bij een gezelschap van fietsers en volgen de veelgestelde vragen: waar kom je vandaan en wanneer ben je vertrokken. Op mijn antwoorden Zaandam en 1 juni, krijg ik een aparte reactie: enigszins zelfingenomen zegt de vraagsteller dat ik dan rustig aan heb gedaan. Ik reageer met de bevestiging dat ik inderdaad zowel in Zweden als in Letland een paar dagen niet heb gefietst. De blik van zelfingenomenheid verandert in verbazing als ik mijn gevolgde route toelicht, ik heb niet echt rustig aangedaan is de conclusie.
Op de vervolgvragen over mijn route en reis volgt een leuk gesprek over mijn “stukje fietsen” en de ervaringen van anderen. De vraagsteller is duidelijk competitiever ingesteld dan ik, maar met mensen als Hein Stucke die 50 jaar lang de wereld rond fietste, Ed Pratt die de wereld over ging op een eenwieler en Reza Parkavan die in 100 dagen 18.000 kilometer van de Noorkaap naar Kaapstad fietste laat ik die competitie voor wat het is. Door simpelweg te zijn begonnen aan dit avontuur heb ik niks meer te bewijzen voor mijzelf.
Gaandeweg ontmoet ik veel mensen, zowel in den lijve als online en de interacties en reacties zijn een mooi onderdeel van de ervaring. Bijna altijd zijn het leuke gesprekken en reacties en soms reageren mensen met goedbedoeld advies. Bijvoorbeeld over het gewicht van mijn uitrusting, volgens menigeen zou deze te zwaar zijn. Ook ben ik meermaals gewezen op mijn tempo dat te hoog zou liggen en heb ik te horen gekregen dat ik te veel bezig zou zijn met het delen van mijn ervaring.
Mijn favoriete introductie voor een goedbedoeld advies is als volgt: als ik jou was dan zou ik (voeg hier advies in). Dan reageer ik met; als jij mij was, dan had je hier nu op de fiets gezeten en was je Europa aan het rondfietsen. Dit is mijn stukje fietsen en mijn avontuur, geïnspireerd door velen maar uitgevoerd door mij om redenen die voor mij van belang zijn en op een manier die ik leuk vind. Dat maakt iedere reis van iedereen uniek.
"Van alle wegen naar Rome was die van mij 11.818 kilometer lang geweest en vooral een groot feest.
En zo liet ik het Hush Hostel de volgende dag achter mij en fietste ik verder op mijn route. In Turkije fietste ik tot Cappadocië om bij zonsopkomst bijna honderd luchtballonnen te zien opstijgen. Vanaf daar klom ik tot 2200 meter hoogte het Taurusgebergte over om daarna af te dalen tot het toeristisch Alanya en Antalya.
Bij Oludeniz verbleef ik een week met vrienden die daar op vakantie waren en vergat ik bijna dat ik aan het reizen was. Na ruim een maand verliet ik Turkije per veerboot om via Griekenland en Albanië naar het noorden te fietsen. Na Montenegro en een stuk Bosnië en Herzegovina kwam ik bij de Kroatische kust en rustte een paar dagen uit op Hvar.
Vanaf Split nam ik de veerboot naar Ancona zodat ik op tijd in Arpino zou zijn voor weer een paar dagen met vrienden. Die dagen sloten we af in Rome waar ik om het Colosseum en over het Fori Imperiali fietste. Van alle wegen naar Rome was die van mij 11.818 kilometer lang geweest en vooral een groot feest.
Na Rome volgen Pisa en Genua en de schoonheid van de Middellandse zeekust tot aan Barcelona. Vanaf dan wordt het ook langzaamaan weer minder koud en kan ik de dag weer afsluiten met een duik in de zee. Mijn tempo wordt bepaald door de feestdagen, in Zuid Spanje wil ik met familie kerst vieren. En hoewel er treinen en bussen zijn, blijf ik fietsen. Van Alicante tot Malaga fietst een vriend met me mee en doorkruisen we een deel van de Gorafe woestijn. En op 23 december bereik ik mijn doel en sluit 2023 af met 15.000 kilometer van een stukje fietsen op de teller.
En elk moment dat niet of minder leuk is, vergeet ik aan het einde van de dag als ik mijn bestemming bereik. En hoe een avontuur er voor jou uitziet en hoe lang het duurt moet je zelf kiezen of niet. Op basis van mijn ervaring gun ik iedereen een avontuur in welke vorm dan ook. Ik begin nu langzaam aan de weg naar huis vanuit Dakhla in de Westelijke Sahara dus ik ben nog wel even onderweg.
Weten waar Rik nu is of met hem in contact komen? Meer informatie vind je hier:
Reisverslagen van Rik
Rik op Instagram
Rik op Strava
Rik op Komoot
